بیشتر فلزاتی که در طول زمان حالت پوسیدگی و از بین رفتن کامل را به خود میگیرند بر روی مگنتومتر یا تسلا اثر وضعی در واکنش را ایجاد مینمایند و این اثر واکنشی نیز هم در عمق کم این تغییر را بر روی مگنتومتر یا تسلا در جهت تشخیص خواهند داشت و فلزات آلیاژی یا ترکیبی یا دیا مغناطیس در هیچ شرایطی با هر مدت زمانی که از عمر آنها گذشته باشد اثر مغناطیسی را بخود نمیگیرد و در کل جهت مغناطیسی در پرتو الکترونی را در خود حفظ نمیکند و به دلیل دفع مغناطیس از طریق فلزاتی مانند طلا که پارا مغناطیس است شرایط گردابی جذبی پدید نخواهد آمد بلکه فلزات دیا مغناطیس شرایط گردابی دفعی با فاصله از مرکز خود را پدید می اید که باعث شکل گیری حرکت مغناطیسی در الکترون ها در فاصله دور از محدوده طلا یا فلزات دیا مغناطیس میگردد و حالت گردابی دفعی پدید آمده ارتباطی با محدوده مرکز طلا یا فلزات دیا مغناطیس نداشته و با چنین شرایطی مرکز طلا یا فلزات دیا مغناطیس توسط مگنتومتر یا تسلا یا مغناطیس سنج قابل تشخیص نخواهند بود